Sunday, February 25, 2007

சின்னஞ் சிறு வயதில்!!!

கடந்த சில மாதங்களாக நான் கண்ட, கேட்ட செய்திகளில் சில:

(1) 5 வயது சிறுமி திருக்குறளின் எல்லா குறள்களையும் மன ஏட்டில் பதிவு செய்துள்ளார்
(2) 7 வயது சிறுவன் திரைப்படம் இயக்குகிறான்
(3) 15க்கும் குறைந்த வயது உள்ள சிறுவர் சிறுமியர் நடிக்கும் காதல் திரைப்படம்!!!
(4) டெல்லியின் ஒதுக்குப் புரத்தில் சிறுவர் சிறுமியரின் பிணங்கள் கண்டு பிடிப்பு. குற்றவாளி விசாரிக்கப் படுகிறார்!!!??….
(5) 40 வயதை எட்டாத 3 பேருந்து ஓட்டுனர்கள் பேருந்து ஓட்டும் போதே மாரடைப்பால் மரணம்!!!

கொஞ்சித் தவழும் மழலைக் காலங்கள் இன்று இல்லாமல் போய்விட்டதோ என்ற கேள்விக்குறியே இந்த கவிதை… மழலைப் பருவமே உருவாய் வந்து தன் உணர்வுகளை உங்களோடு பகிர்ந்துகொள்கிறது:

*********************************************************************************
துள்ளித் திறிந்த காலங்கள்
என் நினைவில் இல்லை தோழி
மழைத் துளிகளை ரசித்த நொடிகள்
மனதில் நிலைக்கவில்லை தோழி

புல்வெளியில் புதைந்து
என் பாதங்கள் நனைந்ததில்லை தோழி
ஓடும் மேகங்களை பிடிக்க
ஓடிய கால்கள் இவையில்லை தோழி

சேறும் சகதியும் ஆடையில் பற்ற
ஆடிய பருவம் எனக் கில்லாது போக
மழலையும் மறந்து அன்னை மடியையும் துறந்து
காகிதக் குப்பையில் முகம் தொலைந்த பாவமடி

போதாது போதாது என்றார் போல
இன்னும் புகழோடு நான் தவழ - முன்னோர்
எழுதிய ஏட்டுப் பாடங்கள் அனைத்தும்
என் மனக் கூட்டில் விதைத்தனரே

புகழை அடைந்தேன் - பிறர் பார்வைக்கு
வேடிக்கைப் பொருளாய் திரிந்தேன்
வேதமும் குறளும் என் நாவில் ததும்ப
குளரும் மழலையைத் தொலைத்து மயங்கினேன்

பிழை கண்டே பொருள் அரியும்
அர்ப்ப சுகம் அரியாது
பிஞ்சில் முதிரும்
சோகம் எங்கும் காணீரோ

சிறு குயிலின் தோள் மீது
சுமை பல ஏற்றும் மேதைகாள்
என் தோள்கள் தாங்கும் சுமைதனை
பூ இதயம் தாங்குமோ

சுமை பல தாங்கியே
பாழும் இதயம் இது
காலம் மிஞ்சி இருந்தும்
உயிரைக் கசிகிறதே தோழி

இட்ட வேலை செப்பென முடிந்தது
இனி தாமதம் வேண்டாம்
இறையடி சேர் என்கிறது
எனக்குள் ஒரு நிசப்தம்

இந்த மரணம் வேதனையா
இதை இன்றே காண்பதில் வலிக்கிறதா
என் பாதைகளை மெதுவாய் கடந்திருந்தால்
இனியும் துடித்திருக்குமோ என் இதயம்
என்ற எண்ணம் வலிக்கிறதா?

எதை வலியென்பேன்
எதை வலியென்பேன்

மானுடமே கேள்

இன்று செல்கிறேன்
இனியும் வருவேன் வேறு வடிவில்
அன்றாவது எனக்கு
முழுமையாய் வளர இடம் கொடு

*********************************************************************************

என்ன கொடுமை தெரியுமா? 5 வயது குழந்தை காமத்துப் பாலில் இருந்து கூட குறள் ஒன்றை ஒப்பிக்கிறது.. இதைத் தெரிந்து கொள்ளும் வயதா இல்லை புரிந்து கொள்ளும் நேரமா?

என்ன உலகமடா இறைவா.. இதைப் பார்த்துக்கவும் கேட்கவுமா இந்த நூற்றாண்டை கடக்கச் செய்தாய்… இதற்கெல்லாம் அவதரிக்காத கல்கி வேறு எதற்கு!!!

என் அம்மாவிற்கு நினைவில் இருக்கும் மழலைப் பருவம் கூட எனக்கில்லை.. என் குழந்தைக்காவது அந்த நினைவுகளை நான் சேமிக்க விரும்புகிறேன்..

12 comments:

KK said...

Super Kavitha Kanya!!!
Very interesting topic... naan othukuren.. vara vara pasanga paavam... avan age'a enjoy panna kooda vida maatenguraanga...

Anand said...

chance illa.. kavidhai pramatham.. but it says the sad state of todays child hood.. romba kastama irukku... namma ooru la ellam romba marite irukku....

G3 said...

Aaha.. Chinnanjiru vayathilnu sonnadhum oru sandhosha kavidhai edhirpaathen.. aana idhilum sogama?

Neenga soldradhu aana correctu dhaan.. Innikku kozhaindhangaloda mogathula kooda andha innocence-a naama paaka mudiyaradhilla.. :-(

Kavidhai super.. as usual pinniteenga :D

Marutham said...

Kanya....
Naan vandhuten :D
Kavidhai pramaadham...Pineeteenga..as USUAL :D
Yosikka vekudhu...
Unmayave- paavam dhaan.... Child hood is the most precious time of all in one's life...Anaal as in one of browning's poems.....most exploited in many's! :(

Kalakkal post ...SUper kavidhai...& happy to see u bak in our world :D
Tata 4 now! :)

ambi said...

//இட்ட வேலை செப்பென முடிந்தது
இனி தாமதம் வேண்டாம்
இறையடி சேர் என்கிறது
எனக்குள் ஒரு நிசப்தம்
//

Superb! topic kudutha summa kaalamegam maathiri pinni pirichu podariye maa! really this is your best!
(hope many more to come to beat this)

//என் குழந்தைக்காவது அந்த நினைவுகளை நான் சேமிக்க விரும்புகிறேன்..//
ithu matter. :p
*ahem, what is the matter..? :)
visalatchiku phona podunga da!

Arunkumar said...

//
இந்த மரணம் வேதனையா
இதை இன்றே காண்பதில் வலிக்கிறதா
என் பாதைகளை மெதுவாய் கடந்திருந்தால்
இனியும் துடித்திருக்குமோ என் இதயம்
என்ற எண்ணம் வலிக்கிறதா?
//
wow

thalaivar ambi blogla irundhu inga etti paaka vandhen.

nalla kavithai. nalla karuthu. namma enjoy panna neraya games namma pasanga enjoy panna maatanganu nenacha kashtama thaan irukku :(

Anonymous said...

akka.... i am crying literally... wow... superb ka.... i have no words to say.... :)

Kowsalya Subramanian said...

Very true Kanya. Lifestyle has changed a lot and many of todays children do not enjoy what we enjoyed and a lot more is imposed on them. I am the only one [or one of the few] in my daughter's school who has not put the child for any special classes after school. There is a girl in her class who goes for spoken english, music, dance, karathe, drawing and chess for the past 2 years and you know what the kids are in U.K.G and since there is none of her age group available for play, I end up being her play mate :(

gils said...

//5 வயது குழந்தை காமத்துப் பாலில் இருந்து கூட குறள் ஒன்றை ஒப்பிக்கிறது.. இதைத் தெரிந்து கொள்ளும் வயதா இல்லை புரிந்து கொள்ளும் நேரமா?
//

wasnt tt jus abt memorising and not actually understanding the verses??!! as for the missing childhoods..hmm..akkaraiku ikkara pachainga..amam appas marathadila veladi physicalla enjoy pannga..ipo psangalaam video and kompooter gamesla kalakaranga..people needed physical strength those days and manual tasks ver more..ipo paatheenganna ellam remote mayam...kids get acclimatised to these stuff very fast and since they evolve with these things it wud be easier for them dwn the line..as for the "heavy" stuff which they carry day in and day out in schools in the name of books..huh..tt really pains..

கேள்விக்குறி போல்
முதுகு வளைந்து
சுமப்பது எதற்காக

பாடம் ஒன்றே
படிப்பென எண்ணும்
மூடர் தமக்காக

:)

Ram said...

Kanya - Romba touchi... touchi...Thamil vaarthaikal ungalta vanthu 'kichu kichu' viladuthu...velaiyaadatha pinna..??athaan Kanbaramayanam, silappathikaaram, valaiyaapathi, kundalakesi..yellam aththupadiyache...Good work Kanya...

Ram said...
This comment has been removed by the author.
Sowmya said...

migavum nalla kavithai. bangaloril oru thamizh poovaa :)