சுமக்கும் கனவுகள்

கண்டேனடி நான் கண்டேனடி
காணி நிலமொன்று விளைந்திருக்கக்
கண்டேனடி

சொன்னாரடி பிறர் சொன்னாரடி
அருவடைக் காலம் பிறந்ததென்று
சொன்னாரடி

கொண்டேனடி காதல் கொண்டேனடி
எதிர்காலம் தனைக் கண்டு மையல்
கொண்டேனடி

வெண்பொங்கல் பொங்கி வர
மஞ்சள் காடாய் விளைந்திருக்க
வீதியெல்லாம் தோரணமும்
மங்கலமாய் ஒலி முழங்க

கஜபதியான் பன் னீர்தெளிக்க
கலைவேந்தர் இசை வெதும்ப
மக்கட்கெல்லாம் விருந்தோம்ப
பட்டும் பொன்னும் பவனி வர

காலத்தை கனித்து சுப முகூர்த்தம் குறித்து
வேதம்தனை ஓதி மேலோர் ஆசி கூற
மன்னவனாம் அய்யன் தம்கரம் பற்றி
மணநாள் கொண்டு மலரக் கனாகண்டேன்

**************************************************************
இயற்கையின் பெண்மையை மோகம் தீண்டிச் செல்ல
குளிர் தென்றல் வந்து அள்ளி முத்தமிட்டு தணிக்க
இட்ட முத்தத்தின் ஈரம் பனித்துளியாய் உறைந்திருக்க
அதை மாலையாய் கோர்த்து இரவெல்லாம் எண்ணியிருந்தாள்

ஆதவனின் கதிர் எழும்பி துளைத்ததும்
உடைந்த முத்துக்களை தொலைத்த துயரம் வாட்ட
இனி காதலன் சபரிசம் வேண்டி
அவள் கொண்ட பசலைநோய் என்னவென்று சொல்வதம்மா

நானும் அவளைப் போல் கன்னியன்றோ
கண்களில் நான் வாங்கி வந்த சாபம்
கனவுகளாய் என் இரவுகளைச் சுட
உரக்க ஒலித்த நிசப்த்தம் என் துயில் கொண்டு சென்றது

உன் நினைவுகளில் ஒருகனம் இன்புற்றிருக்க
மருகனம் ஏனோ இந்த இளமை கணத்தது
கொண்ட காதலை நெஞ்சம் சுமக்கையிலே
இந்த கனவுகளை சுமப்பது வலித்திடுமோ!!

-கன்யா